ارزیابی آثار آلودگی نفتی خلیج‏فارس بر فعالیت 3 نوع بایومارکر آنزیمی در آبشش ماهیان گل‏خورک Periophthalmus waltoni (مطالعة منطقة بوشهر)

میزان قابل ملاحظه‏ای از آلاینده‏های مختلف به‏خصوص نفت خام در خلیج‏فارس و نواحی شمالی آن موجود است. بنابراین، پایش زیستی آثار این آلوده‏کننده‏ها بر زیستمندان این منطقه اهمیت بسیاری دارد. در این مطالعه فعالیت بایومارکرهای آنزیمی شامل اتوکسی رزوروفین ٲ دی اتیلاز (EROD)، گلوتاتیون اس ترانسفراز (GST) و کاتالاز (CAT) در سطح بیوشیمیایی و در آبشش ماهی گل‏خورک Periophthalmus waltoni در کرانة خلیج‏فارس و در 3 ایستگاه خور سلطانی، جزیرة شیف و بندر عامری (‏به‏ترتیب با میزان بالا، متوسط و کم آلاینده) در ماه‏های فروردین و اردیبهشت با استفاده از روش‏های طیف‏سنجی نوری و فلئورسانس اندازه‏گیری شدند. بایومارکرهای انتخابی به‏طور معناداری در سطح آماری 05/0>P در نمونه‏های منطقة خور سلطانی سطح بالاتری از فعالیت آنزیمی را نشان دادند. ارزیابی این آثار اولیة بیولوژیک (در سطح بیوشیمیایی) نشان‏دهندة توان بالقوه در استفاده از P. waltoni به‏عنوان گونة اندیکاتور زیستی در چنین اکوسیستم‏هایی بوده است به علاوه نتایج حاصل، همسو با مطالعات مشابه استفاده از این بایومارکرها را در ارزیابی سلامت مناطق ساحلی تأیید و تصدیق می‏کند.